Нашите слики, Меморија

Во моите мисли сè уште стоиш,
`ко осамен остров сред океан.
Во моите песни, ќе те има секогаш,
во душата рана длабока.

Твоето име `ко сенка ме следи
и очите твои пред мене се.
Нашите слики како икони ги чувам
и солзите не ги запирам.

Сè уште сум херој во ноќите долги пијани,
ко скитник на пат се плашам да легнам
Негде да заспијам.
И сè уште сам во мугрите знам,
без тебе пусто е...
без тебе пусто е...